het verhaal

Dit stuk is een heus blijspel. De inhoud in het heel kort luidt:
Een man staat op het punt van een brug te springen. Een voorbijganger houdt hem tegen. Blijkt dat ze samen gestudeerd hebben. Ze beginnen hun nood tegen elkaar te klagen. De ene is alleen in het leven, de andere wil van z’n vrouw af om met z’n minnares te trouwen. Oplossing: één pakt vrouw van twee over. Vrouw komt erbij. Blijkt dat die ook heel wat te klagen heeft. Hoe meer iedereen klaagt, hoe plezanter het stuk wordt.

De inhoud met wat meer diepgang luidt (want een beetje diepgang is wat aan een blijspel onderscheidt van een platte komedie):
Vijftien jaar nadat ze samen afgestudeerd zijn aan de universiteit, ontmoeten Kris en Harry elkaar toevallig en onder eerder ongewone en merkwaardige omstandigheden, Harry wil namelijk een eind aan z'n leven maken.
Kris is gelukkig (?) getrouwd met Ellen en heeft het op professioneel vlak schijnbaar helemaal gemaakt. Hij houdt er zelfs nog een ietwat bizar bijbaantje op na.
Harry is nog altijd vrijgezel en zit aan de rand van de afgrond. Alles zakt in elkaar voor hem. We krijgen een beeld van zelfvertrouwen en roem (Kris) versus wanhoop en ontgoocheling (Harry).

Maar, maken alleen geld, macht en invloed gelukkig? Hoe lang kan men doorgaan zonder in iets te geloven? Dát is het probleem waar Harry en Kris voor staan.

En de "liefde" dan? Ja, probeer het met de liefde. Er is niets mooiers in de wereld!
Je leest er over en je hoort er van alles van. Maar waar is die? Waar?? En dan is er Ellen! Intellectuele hoogvlieger, maar ze is nooit echt 'vrouw' en 'moeder' kunnen zijn…

Drie mensen slepen hun verleden met zich mee en zitten verstrikt in een wirwar van gevoelens en obsessies. Drie mensen op zoek naar 'de liefde'….

Herhaal tien maal snel "ik hou van jou" en er rest alleen nog " 'KOU VAN JOU "

Schisgal houdt ons de kille spiegel voor van een pijnlijk ontaard mensbeeld. Maar hij besprenkelt alles met satire, de magie van een clown, melodrama, parodie, absurditeit, grand-guignole (grote poppenkast), pathetiek ….

Nu bij de Dijlezonen met muziek en beeld: lachen met onze opgeblazen hedendaagse manieren en frustraties; elke repliek houdt een verrassing in.

de acteurs

Leen De Vreese, Peter Tacq en Wim Huybreghs.